20-9-2024 De eerste kijkdag

Ik heb goed geslapen. Al vóór 08.00 fris gedoucht en aan de e-mail en dergelijke. Om 08.45 komt Christel een keer kijken, die had de tijd nog niet goed gezet en dacht dat het een uur vroeger was. We kunnen op de kamer nog geen koffie maken, maar we hebben geboekt inclusief ontbijt. Hiervoor beklimmen we nog een paar trappen en komen we uit op het dakterras. Een simpel maar ruim voldoende ontbijt en ... tromgeroffel ... koffie!!

We kunnen er weer tegen en gaan vandaag de buurt verkennen. Langs de Aga Sofia en de Blauwe Moskee komen we bij het Paleismuseum. De entree is 1700 p.p., goed aan de prijs. Maar .. wat een uitgestrekt en interessant complex is dit! Dit complex, met allerlei rangen en standen en een haremafdeling is zo groot dat we er echt uren ronddwalen. De kunst van keramiek is hier op grote hoogte, prachtig tegelwerk en mooie vertrekken. We proberen steeds net vóór of na een grote groep toeristen met gids en vlaggetje te lopen, maar dat lukt niet altijd. Op een gegeven moment willen mijn voeten niet meer verder, ik ga even zitten en Christel gaat nog even een half uurtje een ander deel bekijken. Hierna lopen we (nog een heel eind) naar de uitgang. We zijn echt al uren onderweg en zijn toe aan eten en drinken. Bij een kraampje laat ik twee grote bekers sinaasappelsap persen, heerlijk! Hierna vinden we een restaurantje waar we een lekkere Turkse pizza met gehakt en kaas soldaat maken.

De voetjes hebben even gerust, dus we kunnen weer. We gaan lopend op weg naar de Grand Bazar. Dit is een labyrint van mooie gangen met boog-plafonds. Heel veel goud- en zilverwinkels, waar tot zelfs een baar van een kilo goud in de etalage ligt. Die zou overigens zo'n 73.000 euro moeten kosten, dat gaat boven mijn reisbudget. Verder veel kleding, nep-merkspullen en ook een paar mooie winkels met thee en kruiden. Daar hangt dan ook een heerlijke geur. Wanneer er aan gene zijde hoge nood ontstaat lopen we de bazar weer uit op zoek naar een restaurantje met toilet. Dat lukt natuurlijk. We drinken er weer een vers sinaasappelsapje.

Voor de reis naar huis raadt een jongeman van het OV-bedrijf ons een tram (T1) aan. Christel wil alleen met T6 naar huis. Een lang verhaal kort: we gaan lopen. Onderweg doen we nog wat boodschappen en uiteindelijk komen we thuis. Een bak oploskoffie en een welverdiend biertje aan onze eigen tafel is onze beloning. Mijn voetjes en de knie van Christel hebben even genoeg geklommen en gedaald en trappen gelopen. Na een goede rusttijd moeten we toch wel weer wat gaan eten. C raadpleegt het grote www en komt via Tripadvisor aan een restaurant op 2 minuten lopen. Nou, laten het er vier zijn in ons tempo ... We hebben er heerlijk gegeten, die voetreis was het royaal waard. C gaat nog even filmpje kijken op bed, ik ga mijn verslag van vandaag afmaken. Straks komt vast ook bij mij die man met de hamer langs. Morgen weer een dag.