2014-01-15

Ik heb heerlijk geslapen. Deze A-Mansion heeft een front building en een back building en ik zit in de laatste. Dat betekent dat ik geen herrie van de weg hoor en dat het heerlijk stil is. Ontbijten is bij de buren, die hebben een discount voor gasten van hier. Ik breng eerst de was weg, die is dan vanmiddag klaar, maar om 17.00 is de wasvrouw al naar huis. Ben benieuwd of ik dat haal.
Lekker ontbeten, als ik net klaar ben en aan mijn tweede bak koffie begin komt William naar beneden. Hij ontbijt en we kletsen wat. Zijn taxi kan elk moment komen, maar die komen hem dan vanzelf halen. Misschien ga ik nog wel een dagje naar Yum eiland waar hij woont, dat ligt er aan hoe leuk de rest is. Op pad om een brommer te huren. Hier willen ze echt je paspoort als borg. Ik probeer het bij verschillende verhuurders, maar iedereen heeft hetzelfde verhaal. Op mijn vraag of een borg en "copy passport" niet voldoende is antwoordt een slimmerik "I don't give you copy motorbike". Daar ga ik dus niet onderuit komen, denk ik, hoewel het van onze wet eigenlijk helemaal niet mag!
Errst nog iets dringenders ... een vliegticket naar Bangkok, voor mijn terugreis. Ik heb ergens in mijn achterhoofd dat k maandagavond laat vertrek uit Bangkok, dus ik boek een ticket voor maandagmiddag, met nog mogelijkheid voor een extra vlucht die later gaat, als iets niet klopt. Valt mee, 2700B, zo'n 60 euro. Even terug op kot controleer ik alles toch nog even. Sjips, mijn vlucht is maandag om 02:30, eigenlijk zondag nacht dus!
Terug naar de travel agent die gelukkig aan de overkant van de weg zit. Uiteraard kunnen ze het veranderen, het kost me een tientje boete, had ik maar beter moeten uitkijken!
Nu mijn terugvlucht geregeld is, ga ik die brommer maar huren. Het wordt een Honda Kick, ook een 125 cc. Ik heb eigenlijk een voorkeur voor Honda boven Yamaha vanwege het geluid, meer niet. Ach, hij blijkt wat minder fel dan de Yamaha uit Chiang Mai, maar hij doet het best.
Ik maak plannen om eens in het noorden te kijken, daar zie ik veel grotten op de kaart staan. Oriëntatie in een vreemde stad is altijd even lastig, maar de trouwe Google Maps brengt me in de goede richting.
Een lange weg door de provincie, 30, 40 kilometer. Langs de weg huisjes, autosloperijtjes, plantages. Het ziet er veel chaotischer, rommeliger uit dan bij CM. Je ziet ook niet elke 200 meter een BBQ voor een huis staan. Wel heel veel hoofddoekjes. Het is hier grotendeels Islamitisch qua bevolking. Of dat ook iets met het andere straatbeeld te maken heeft? Ik heb geen idee.
Ik zie onderweg de bekende vellen latex in de zon hangen en stop voor een plaatje. Een grote rubberplantage, met de halve kokosnoten aan de boom die onder de verse snede keurig voldruppelen met witte latex. Dit stolt tot een zachte klont en wordt later door een soort wringer gehaald om er een vel van te maken wat in de zon wordt gedroogd. Hierna gaan de vellen naar de fabriek, waar er rubber van wordt gemaakt.
Ik zie veel borden die aangeven dat brommers en motoren links van de streep moeten rijden, dus op de vluchtstrook. Die is netjes schoon en heel, ik heb daar dus geen moeite me. Als er een auto staat geparkeerd, dan zwier ik er even langs over de weg.
Uiteindelijk zie ik de afslag naar een "Cave". Na een paar kilometer, het laatste stukje gaat door een rubberplantage, kom ik bij een op dat moment onbemand huis bij de ingang. Ik besluit gewoon mijn eigen ding te doen. Bij het huis staat een bord met een aangegeven route en ik zie de ingang. Geen entree betalen, geen gids, gewoon lekker zelf kijken. Naast de ingang zie ik heel grote paddestoelen groeien op lange stelen. Ze zijn 20-30 cm hoog en hebben een kop als een halve kokosnoot. Via een houten brugje over water ga ik naar binnen. Het is een complex van druipsteengrotten, keurig voorzien van een soort klauterpad en waar nodig touwen als handsteun. Na 20 meter is het stikdonker, maar ik heb altijd een led-hoofdlampje van de Xenos in mijn fototas. Als een echte speleoloog ga ik dapper en onverschrokken de onderwereld in. Eigenlijk is het niet slim, want als ik uitglij en een been breek weet niemand dat ik hier ben. Het hoofdlampje doet het prima en ik probeer ook nog foto's te maken. Op een stuk hout en ook daarnaast zie ik heel kleine paddestoeltjes, misschien wel familie van die buiten. Uiteindelijk wordt het te steil om nog veilig op mijn slippertjes te klimmen en ik draai om. Als ik de lamp een tijdje uitdoe om mijn ogen aan het donker te laten wennen blijkt het echt donker. Geen straaltje, geen schijnsel ergens vandaan, je hoort alleen overal druppels water tikken. de grootste ruimte is zeker 30 meter hoog, het is een mooi gezicht. Met het licht weer aan ga ik naar de uitgang. Hoewel het binnen niet warm is, is de vochtigheid wel 100%. Doorweekt kom ik weer buiten in de warmte. Terug naar huis.
Onderweg stop ik bij een tankstation. Ik sta een beetje voor gek, want ik weet bij deze niet hoe ik het zadel omhoog krijg om bij de tankdop te komen. De giechelende wichten bij de pomp weten het gelukkig wel. Na een uurtje tuffen kom ik weer op kot. Daar wachten de foto's, het verslagje en een biertje op mij. Straks lekker eten!
Update : Dat was lekker eten! Ongeveer het duurste wat ik tot nu toe aan Thai food heb uitgegeven, 250B, zo'n 5 euro. Een grote rode zeebaars, zijn bek volgestopt met kruiden, zijn vel in een dikke korst zout, en dan op de grill. Schaaltje grilled vegetables erbij ... Jammie !!!