2014-01-13

Vandaag een rustige dag, althans in de planning. Óf naar Doi Suthep met juffrouw Hélène óf naar de dierentuin. Zij reageert helemaal niet via e-mail, dus ik ga lekker naar de dierentuin. De Canadezen hier hadden verteld dat ze wel vier uur nodig hadden om alles te zien. Ik rij er op mijn gemakje heen. En dan begint het. Ten eerste is het een héél groots opgezette dierentuin, ten tweede is alles steil omhoog of omlaag en ten derde heb ik hier geen enkele oriëntatie. Ik zie van alles, maar ik weet geen route. Ik passeer soms dezelfde plek tweemaal, maar ik zoek me ook suf naar wat ik nog wil zien. En dat alles redelijk steil op en neer. Er loopt een monorail door het park, mensen kunnen er kennelijk ook met eigen auto of brommer binnen en rondrijden. Ik doe het allemaal te voet.
Het park is wel mooi opgezet. Behalve bij de vogels en wat roofdieren zijn er geen tralies, maar open ruimtes met een gracht erom. Ik zie regelmatig toiletten en zo af en toe en eetgelegenheid. Om een uur of half drie neem ik een lunch van kipreepjes en gewokte groenten. Mijn kuiten laten het aardig afweten, ze staan in brand. Voor het Aquarium moet ik nog even 450B betalen. Toe maar. Het is een stuk minder mooi dan dat in Bangkok, een soort flauwe kopie.De Birdshow is een enorme kooi van zo'n 100 bij 50 meter, en zeker 30 meter hoog, er staan complete bomen en bamboebossen in. Mooi aangelegd, maar ik kan niet meer de trappen op om boven in de bomen te kijken. Ik kom nog langs panters en luipaarden, die je voor 20B een stukje vlees kunt voeren. Wel grappig om te zien. Eigenlijk wil ik naar huis, maar ik heb geen idee waar de uitgang is. Een mevrouw die staat te vegen begrijpt het woord Exit en wijst een kant op. Nog maar even omhoog dus en dan zie ik inderdaad de parkeergarage waar de brommer staat. Oordopjes in en in drie kwartier filerijden naar huis. Filerijden betekent dat je met je brommert overal langzaam tussen de auto's laveert. Soms sta je wel 10 minuten voor een rood licht, da's een aanslag op je longen tussen al die pruttelende motoren.
Thuis maar even een drankje. Ik denk dat ik straks, en dat is héél uitzonderlijk, maar eens inga op de alom gehoorde kreet "massaaaaaagj?". Eens kijken of ze iets kunnen met mijn betonnen kuiten. En uiteraard ga ik een hapje eten :)
Morgen op weg naar Krabi, daar ben ik nog nooit geweest. Ben benieuwd.