2014-01-08

Een zonnige maar frisse ochtend.
Tijdens het ontbijt hoor ik Nederlands praten. Het zijn twee jongedames, die ik uiteraard aan tafel nodig voor de wederzijdse gezelligheid. Ze zijn beide afgestudeerd graficus en nu samen een paar maanden op reis door Azië. Twee gezellige tantes met pit. Zij vertellen dat ze in de trein hierheen hadden gesproken met een vrouw die ze dit guesthouse had aangeraden. Veel verhalen over en weer, da's altijd leuk en soms ook nog leerzaam. Er rijden twee brommers langs. Het blijken de dame uit de trein en haar vriendin. Onverwacht leuk. Ik schuif een stukje op en maak plaats voor twee erbij. Het kippenhok barst nu echt los. De twee oudere dames hebben samen verkering en passen tijdelijk op het huis van een vriendin. De ene zit drie maanden per jaar met WAO in Thailand om vrijwilligerswerk te doen, de andere is op bezoek. Als de dames horen van de plannen van de meiden om naar Laos te gaan, worden ze spontaan uitgenodigd om een avond in dat huis te slapen. Het busje naar de boot komt er langs, dus dan stappen ze gewoon verderop in. Het is een heel gedoe en gebabbel :)
Als de dames weer zijn vertrokken moeten de meiden hun kamer uit, checkout is 12:00. Mama-san is niet soepel, maar verder wel aardig.
De meiden komen even later weer beneden met hun rugzakken, die ze tijdelijk in opslag doen tot vanavond. Zij gaan er vandoor om de rit te regelen en ik ga naar PoPing. Dat is een voormalig kasteel van de koning, waar hij tot lang geleden wel eens verbleef. Uiteraard is het nu een soort heiligdom. Het wordt uitgebaat als een botanische tuin. Het paleis(je) wordt van een nieuw dak voorzien en is niet te bezoeken. Het ligt aan dezelfde weg als Doi Suthep, maar dan nog een paar kilometer haarspeldbochten verder. Bij de entree moet ik een lange broek huren voor 15B, vanwege de eerbied. Dat doe ik dan ook eerbiedig. Ik wandel door een soort bergtuin met vooral prachtige rozen, die helaas al door hun mooiste bloei heen zijn. Helemaal bovenop de berg is de watervoorraad, een mooi meer met kunstige fonteinen. Er zijn misschien wel 50 mannen bezig met onderhoud in het park, om alles er zo mogelijk uit te laten zien. Er staat een bosje bamboe waarvan de staken wel 30 cm zijn of dikker, de hoogte is al snel 30 meter. Giant Bamboo, juist ... Als je ernaast staat kraakt alles als een oud schip door de staken die zachtjes langs elkaar bewegen.
Buiten het paleis is een een rijtje winkels. Ik loop langs een eettentje en fotografeer er prachtige paddestoelen. Ik krijg trek en loop naar binnen. Even later zit ik aan de gegrilde kipstukjes en groente met veel paddestoelen. Heerlijk. Ik babbel met wat andere toeristen en drink een fles water.
Ik rijd weer terug. Op de berg is het koud, omdat je meestal in de schaduw rijdt. Onderweg zie ik een ongeluk met een brommer. Een buitenlander is onderuit gegaan en wordt ter plekke door de politie aan zijn hoofd verbonden. Ik rijd er voorzichtig langs. Het is best een heftig ritje met zo'n brommertje van de berg af, meestal volop in de remmen voor de volgende bocht.
Terug in Chiang Mai zie ik in mijn ooghoek een tempel met beelden van paarden. Dat is best bijzonder. Met wat kunst- en vliegwerk kan ik er komen. Het is plekje wat vol staat met dieren, van klein tot groot. Een gans moest erbij, maar die is zo groot dat hij voorover zou vallen als zijn achterkant niet met een ijzerdraadje vast zou zitten. Langs de rand van de piek staan honderden miniatuur dieren. In een afvalhoekje zij n wat beeldjes verzameld die geen hoofd meer hebben. Ook die hebben nog een plekje. De bijbehorende tempel wordt gerestaureerd. Ook hier weer steigerwerk van bamboe, ik maak er foto's van. Het hijswiel dat wordt gebruikt om de nieuwe pannen te tillen is een fietswiel dat met ijzerdraad is opgehangen aan een balkje aan ... de bamboe steiger. Als het werkt, dan werkt het, ook zonder hijskeurmerk.
Bij de balie van het guesthouse maak ik een babbeltje met een Britse dame. Zij is net terug van een trip naar een olifanten-verzorgingstehuis. Deze mensen hebben nu 35 olifanten opgekocht van circussen, straatartiesten en logging-companies. Het loggen (bomen uit het bos slepen met olifanten) is al 30 jaar verboden. De olifanten hoeven daar helemaal niets meer te doen, behalve gevoerd en verzorgd te worden. Ze heeft er een geweldige dag gehad. Ik vind 65 euro een beetje aan de prijs, ik zal het overslaan.
Ik bewerk wat foto's en tik een verslagje. Straks nog wat eten en dan is de dag weer voorbij.