2013-12-24

Zo, de kop is eraf. Een redelijk voorspoedige reis, al blijft het een hele zit. Tot aan Abu Dabi zo'n 6,5 uur aan het gangpad. Een stop van 1,5 uur die in praktijk bijna nodig is om van het ene vliegtuig in het andere te komen. Daar zit ik voor het eerst in vele jaren bij het raam, zonder stoelen voor me. Twee nadelen, een voordeel. Niemand gooit zijn stoel achteruit om je in te pakken tussen leuningen, maar de beenruimte is kleiner en ik kan mijn schouders niet kwijt. Tussen raam en buurman is gewoon te weinig ruimte. Dan toch maar 6 uur met kromme schouders en/of gedraaide rug zitten. Ik heb gezellige buren, dat wel. Een Ier en een Brit, goed gezelschap.
Op het vliegveld in Bangkok staat de transfer van Greenwood zoals gewoonlijk trouw te wachten. De warmte en de geuren ... heerlijk.
Mijn kamer 2809 in Prince Palace die je bij Greenwood automatisch krijgt bij boeking is weer een heel royale. Het blijft een wat verouderd hotel, maar je kunt tenminste gewoon rondlopen in de kamer en in de badkamer.
Ik loop buiten, het is avond, nog wat rond op een locaal marktje en koop een biertje en wat mini mandarijntjes. Het zijn echte smaakbommetjes, een euro voor een pond. Zij blij en ik blij. Dan gaat eindelijk het licht uit.