dagje van alles

Vandaag moet er een en ander worden geregeld. Ik heb een auto nodig en dat is een lastige. Online wil het niet zo lukken, vooral ophalen in Pattaya en inleveren in Bangkok lijkt een horde. Na een rustig ontbijt en wat balkongebabbel ga ik op pad. Met als globale richting het kantoor van Budget Autoverhuur doe ik gelijk een paar caches. Zo zie je nog eens wat. Een rustieke spoorwegovergang laat de Thaise variant van AHOB zien. Volgens mij betekent dat Automatische Halve Overweg Bomen. Dat ziet er hier best zo uit. Een winkelcentrum met bouwmarkt Baan&Beyond ontkomt niet aan een bezoek. Bij een winkel in houten meubelen staan prachtige creaties buiten, gemaakt van de onderkant van bomen. Via wat omzwervingen kom ik bij Budget. Hier vertelt een jongedame die net zoveel Engels spreekt als ik Thais, dat ze alleen een minivan voor me heeft, à raison van B2300 per dag. Dat vind ik niet echt een optie. Ik schakel per telefoon twee kanalen in, een vriendin van Henrich en uiteraard Ernst van GWT. De vriendin belt dat ze het gaat proberen, ze heeft wat gegevens nodig. Tijdens het brommeren krijg ik opeens bericht van Ernst dat ik 'm nu moet bellen. Uiteraard stop ik even en ik bel hem via Whatsapp. GWT heeft met veel moeite de laatste auto van Pattaya geboekt, als ik nu ja zeg. Het is net zoiets als waarin ik eerder heb rondgereden. Uiteraard zeg ik ja. De vriendin wordt afgebeld en zeer bedankt. Als ik thuis kom is Henrich niet te bekennen, zijn vriendin scharrelt wel rond. Hij ligt te slapen. Ik volg zijn voorbeeld, ik ben er wel aan toe na veel rijden en zon. Rond zes uur, als we voor de zonsondergang aan de balkonscene beginnen komt Henrich met drie glazen sjampie aan. Blijkt dat hij jarig is! Uiteraard wordt er geproost bij de ondergaande zon. Die twee gaan uit eten en ik zit weer even op mijn kamer. Dan hoor ik de voordeur opengaan. Het restaurant waar hij zijn zinnen op had gezet was dicht en het restaurant daarnaast wilde een stok in zijn neus steken. Hij is er dan gewoon klaar mee en eet thuis wel een boterham. Ik laat die twee achter en ga in de stad wat eten zoeken. Ik kom terecht in een voor mij nog onbekende buurt, met weer heel veel bars met nachtvlinders. Het is er een leven als een oordeel, horen en zien vergaat je. Er loopt en rijdt ook van alles door elkaar met koopwaar, zoals bakfietsbrommers met een rek jurken erop, voor de barvlinders (m/v/?) In een zijstraatje vind ik een rustige plek voor een maaltje. Op de hoek is een bar waar een meneer gruwelijk vals en volledig uit de maat westerse liedjes staat te zingen. Wat een bijzondere voorstelling. Bij een Pharmacy koop ik twee grote tubes Aloë Vera voor B100 per stuk. Heerlijk spul voor je vel. Bij de 7-Eleven koop ik een fles gin die Henrich graag drinkt. Hij heeft een dure smaak (in alles), B1180. Als ik rond half elf weer thuis ben ligt alles al plat. Ik ook even, maar dit verhaaltje moet er ook nog even uit, anders ben ik het kwijt. Trusten ikke ...