PCR test en andere zaken

Relaxed wakker worden, langzaam je hoofd aanzetten en dan een vage herinnering opdiepen dat je waarschijnlijk de 22e een 2e PCR test moest doen. Dan ben je dus opeens klaar wakker. Uit de papieren blijkt dat dat over een half uur is, terwijl ik niet weet waar ik heen moet. Uiteraard komt dat ook weer voor elkaar. Onderweg naar beneden breng ik eerst nog even snel de was weg. B40 per kilo zonder strijken, B60 met strijken. Thuis strijk ik ook niet, dus het mag weer voordelig. Hoppa, op de brommer en wegwezen. Klokslag op tijd klim ik 4 trappen op van de parkeergarage van een gesloten winkelcentrum. Daar is een SWAB test centre ingericht. Na een kwartiertje wachten ben ik aan de beurt. De afneemster zit, net als bij de eerste test, in een afgesloten hokje. Haar armen steken in "sleeves" door de ruit. Na elke afname trekt ze nieuwe overhandschoenen aan. Dit is een wel heel veilige opstelling, de Thai nemen deze zaken serieus.

Weer terug in het hotel kijk ik of er nog een ontbijt valt te scoren. De tijd is eigenlijk al voorbij, maar er zitten nog mensen te eten. Een vriendelijke jongedame loopt met me mee naar binnen en kantelt het koffieapparaat zodat er nog een kopje uitkomt. Er is ook nog heerlijke kip met rijst en een sapje. Ook dat komt dus weer voor elkaar. Tijd voor nog een bakkie op de kamer, het lezen van e-mails, kijken op de sociale media en plannen maken voor de rest van de dag. Omdat het weekend is kan ik zo maar eens bedenken om een weekend market op te zoeken. We gaan het zien, het geocachen van gisteren is ook prima bevallen.

Er liggen twee caches in Patong. Een moet in bewaring zijn in een bar. Ik vraag ernaar, maar niemand weet ervan. Ik maak een babbeltje met een Brit uit Londen. Hij vindt het spelletje interessant, we kijken wat er bij hem in de buurt ligt. Uiteindelijk blijkt deze cache te zijn verhuisd. De volgende is in beheer bij een vriendelijke winkelierster, die 'm graag overhandigt. Zo haal je ook nog potentiële klanten binnen! Ik besluit een rondje noordelijk van Patong te maken. Eerst naar een heel afgelegen en stil strandje, er zijn welgeteld 6 mensen. Cache gevonden in een grote rotspartij. Dit strandje had ik anders nooit gezien! Door naar de volgende, die blijkt bij een duikwinkel te zijn. Buiten staat een paspop met een trimvest aan. In de rechterzak zit de cache, een leuke plek. Ik maak een babbel met de eigenaar, een Zwitser die hier al ruim 30 jaar woont. Ik ben zijn eerste kandidaat voor een half dagje duiken morgen. Als hij er nog een krijgt, dan gaat het door. De app geeft het op, dus ik rijd gewoon zonder doel verder. Markten, winkels, de gewone bruisende activiteiten van alle dag. Het is heerlijk om te zien en te ruiken. Ik stop als ik iets leuks zie. Dat is bijvoorbeeld bij een marktje waar ik een handig heuptasje scoor. Had ik gewoon nog niet! Hierna kom ik langs een Ikea, stel je voor. Natuurlijk even naar binnen. Met 30x30 meter is het wel bekeken. Ze hebben wel lekker soja-ijs in de automaat. In een groot outlet complex ben ik maar heel even, al die al dan niet echte merkartikelen spreken mij niet zo aan. Er staat wel een foodtruck met super, superlekkere hamburgers. Ik geniet ervan. Terwijl ik daar zit belt eerst de duikwinkel. Hij heeft nog twee klanten, dus het gaat door. Morgen om 08.15 in de duikwinkel. Lekker vroeg. Daarna belt vriend Henrich uit Pattaya. Als ik daar aankom komt hij me halen van het vliegveld. Luxe. Een volgende bestemming is een winkel "Supercheap", dat spreekt mij als Nederlander natuurlijk wel aan. Deze winkel is echt enorm! Het is een soort ontplofte kruising tussen Action, Zeeman en Xenos met ook nog een grote voedselafdeling. Zeker 150x150 meter, de rekken staan dicht op elkaar. Gigantisch! Nu lijkt het wel alsof ik van winkel naar winkel rijd, maar dat is niet zo. Ik rijd gewoon lekker rond en ik zie wel wat ik tegenkom. Ik ben alleen wel een beetje verslingerd aan grote bouwmarkten, dat geef ik toe. En aan voedselmarkten, vanwege de kleuren en de geuren. Omdat het weekend is, bedenk ik dat de Weekend Nightmarket wel een idee is. Ik tuf erheen (Google Maps is echt geweldig) en parkeer. Dit is weer een belevenis. Een heel groot voedseldeel en een algemeen warendeel, met kleding, nephorloges, beeldjes en leerwaren. Ik loop een heel eind rond en zie kans mijn totaal versleten portemonnee te vervangen door een gelijk exemplaar, maar dan nieuw. Kost toch wel bijna 4 euro! Ik weet nooit goed de weg in al het voedselgebeuren, vooral met allerlei exotisch uitziende hapjes. Een soort restaurant heeft menukaarten. Kijk, een van mijn favorieten, chicken cashewnuts, dat gaat 'm worden. Het is inmiddels laat en ik rijd naar huis. Daar blijkt dat Microsoft mijn hotmail account om veiligheidsredenen heeft afgesloten. Dat zou op zich niet zo erg zijn, omdat ik als backup adres een ander hotmail account heb opgegeven. Laten ze dat nou gisteren hebben geblokkeerd... De Amerikaanse achterdocht is weer geweldig, je gaat ergens heen en ze denken dat je gehackt bent. Het is op zich geen wereldramp, behalve dat ik de reisgegevens en vliegtickets en zo op dit adres ga krijgen. En die kan ik dus niet meer ontvangen ... Ik geef aan GWT mijn gmail adres door, dat nog wel gewoon blijft doen. Hopelijk komt dat goed en anders niet. Mai pen rai zouden ze hier zeggen ... Ik sla vanwege de vroege wekker de trip naar de banana pancake maar een keer over. Borrel, wekker zetten en plat.

Overigens, lieve lezers, maak ik van mijn reisverslag altijd een fotoboek. Daarin komen dan ook alle reacties van jullie te staan. Houd je dus vooral niet in, gezellig!