Aanpassen en inpassen

Ik ben maar zo snel mogelijk aan het aanpassen aan het tijdsverschil. Ik was gisteren zo verreisd en gammel dat ik prima heb geslapen, tot vanmorgen 0600. Dat is dus al een mooie aanpassing. Op mijn kamer eerst maar eens twee bakken Nescafé naar binnen gewerkt. In dit enorme complex moest ik op zoek naar het restaurant voor het ontbijt. Nou, veel plezier ... uiteindelijk ben ik maar naar de receptie gelopen. Hier konden ze het weer uitleggen op een kaartje, maar dat had ik al en dat hielp niet. Ik kreeg een plekje in een pick-up wagentje van het resort, dat me naar mijn eigen gebouw terugbracht :) Het was dan nog een loopbrug over en twee trappen op. achter een groot zwembad. Een uitgebreid ontbijtbuffet, met alles wat je maar kunt wensen, van vers fruit tot warme maaltijden. Ik ontbijt met een groot bord watermeloen en ananas, en een geroosterde boterham met gebakken ei. Uitzicht over zee, nu vanaf nog wat hoger. Een mooie start van de dag.

Ik besluit om naar Patong te wandelen, nu het nog relatief koel is. Dat is een kilometer of 2,5 naar het zuiden, langs de kustweg. Om half tien heb ik mijn eerste beloning ... de stappenteller zoemt bij 5000 stappen. Goed bezig!

Alle winkeltjes en kraampjes langs de weg en in Patong zijn aan het opstarten. Bij een open winkeltje vraag ik de dame of ze mij aan een Thaise simkaart kan helpen. Dat kan (natuurlijk ...). Ik pak een maand onbeperkt snelle data plus bellen (nationaal) voor B600, zo'n 15 euro. Op die manier ben ik minder afhankelijk van wifi en kan ik mijn telefoon ook gebruiken als hotspot voor mijn computertje. Navigeren wordt nu ook leuker, qua dataverkeer :)

Deze mevrouw kent natuurlijk ook wel iemand die een brommertje wil verhuren. Er komen er een paar, ik maak de keuze voor een oude Suzuki, verweerd en verbleekt. Hij rijdt prima. Ze maakt een foto van mijn paspoort, meer is niet nodig. Voor B200 per dag is-ie voor mij, de komende dagen. Nu kan ik tenminste het eiland rond. Met de brommer en een te klein helmpje rijd ik terug naar Andamantra. Gelukkig heb ik hier mijn eigen helmpje in de kast liggen ... Tijd voor een kleine siësta, het wordt warm buiten.

De siësta loopt een beetje uit. Het is alweer donker als ik wakker word. Kennelijk ben ik nog niet helemaal overgeschakeld naar de tijd hier. Ik heb de lunch overgeslagen, dus ik heb wel trek. Met de brommert naar het zuiden, naar Patong. Hier rijd ik eerst even een paar rondjes om te kijken waar alles is. Drie parallelle straten, evenwijdig aan de kust, daar is het te doen. Even tanken bij een groot station, er gaat wel voor B70 in! ;) Hierna vind ik met veel moeite een parkeerplaatsen, er staan gewoon heel veel brommers op de daarvoor aangewezen plekken. Ik wandel wat rond in Walking Street. Bij de twee ingangen staat een apparaat waarmee je de temperatuur van je hand moet meten. Daar is een kakofonie van schallende bars en meiden/ladyboys die zich aan je vastklampen om je naar binnen te halen. Hello, welcome you, where you from? Ik weet te ontsnappen! Na dit oorverdovende avontuur vind ik een klein eettentje waar ik een heerlijke Pad Thai eet. Dit is een eenvoudig noedelgerecht met kip, rundvlees of garnalen. Vandaag kip. Hierna is het tijd om weer eens huiswaarts te gaan. Onderweg nog een biertje, twee flessen water en een snackje ingeslagen. De brommer wordt beneden geparkeerd en ik moet zelf de steile weg naar gebouw 4 opklauteren. De stappenteller is volgens mij voor het eerst over de 10.000 gegaan, zoals dat eigenlijk elke dag zou moeten (zeggen ze). Tijd om wat foto's te bekijken en dit verhaaltje af te maken. Ernst (GWT) belt mij op mijn Thaise nummer om een voorstel te doen voor een autorit die ik wil maken. Ik ga er morgen naar kijken.