7-6-2025 Botenlift (102 km)

Ik heb prima geslapen, op de parkeerplaats stonden zo'n 6 auto's. Toen ik wakker werd stonden er zo'n 200 denk ik. Het is natuurlijk zaterdag, dus iedereen komt hier sporten, hardlopen of de hond uitlaten. Ik doe heel rustig mijn ding, warme douche, bak yoghurt, koffie, de boel een beetje opruimen. Het uitzicht over het water is fraai, dat zie ik nu bij daglicht. Voor vandaag staat Falkirk weer op de radar. In anderhalf uur pruttel ik er rustig heen. De botenlift is geweldig! twee bakken met 60 ton water draaien om een centrale as en brengen zo een boot 34 meter naar beneden. Dat kost ook nog eens heel weinig energie omdat alles in balans is. Vroegen waren op deze plek 11 sluizen nodig voor dat hoogteverschil, allemaal handbediend. Nu gaat het in een kwartiertje. Ik heb zo'n draai op video, ik was er op de juiste tijd bij. Dit is allemaal in het centrale kanaal van Schotland, wat oorspronkelijk gemaakt is voor de narrow boats. Lange, smalle boten die vroeger werden gebruikt voor transport. Als je ze smal houdt hoef je ook minder te graven! Er zijn in de kanalen nog talloze sluisjes, allemaal zelf met de hand te bedienen. Dat hoort er een beetje bij als je door heuvelachtig gebied wilt varen. In de bak van deze lift passen precies twee narrow boats naast elkaar. Al met al een heel mooi technisch staaltje vernuft!

De trip gaat een paar mijl door. Ook in dezelfde stad ga ik de Kelpies bezoeken. Het zijn twee enorme paardenhoofden, elk gebouwd rond een groot buizenframe. De buitenkant bestaat uit rvs platen die met bouten aan het frame zijn gemonteerd. Voor het bezoekerscentrum staat een kleine versie van zo'n drie meter hoog, maar de echte zijn pas serieus indrukwekkend. Je kunt er omheen lopen, maar met een gids zijn ze ook te bezoeken. In het ene paard krijg je een verhaal van de gids, in het andere paard kun je abseilen vanaf boven. Ik doe het allebei niet, maar dat abseilen vind ik meestal wel leuk. Mijn hoogste daarmee was ooit vanaf de Euromast.

Een van de mascottes van Schotland is de hooglander, die ruigharige koe met lange hoorns. Het Schotse woord voor koe is coo, wat eigenlijk net zo wordt uitgesproken. De achterkant van een touringcar is er vol van, ook met kreten die in ons land een gefronste wenkbrauw zouden krijgen. Alles voor een leuke bus!

Als ik verder naar het noorden rijd merk ik dat de vermoeidheid weer opkomt. Tijd dus om een plekje te zoeken voor een overnachting. Ik bel een aantal campings, maar die zijn in de weekends allemaal volgeboekt. Ik rijd ook een aantal parkeerplaatsen af, maar die hebben allemaal de vermelding dat er niet mag worden overnacht. In Bridge of Allan vind ik een privé parkeerplaats bij een kerk en een kerkhof. Het bord zegt "staan op eigen risico", dat durf ik wel. Het is op een kerkhof vast rustiger dan aan een strand.

Na de Kelpies is het begonnen te regenen en dat houdt niet meer op. Tijd dus om rustig binnen te blijven en wat noedels uit de noodvoorraad te eten. Zo ben ik ook eens op tijd met mijn verslagje [e-1f605]