2013-12-26
Door: Han
Blijf op de hoogte en volg Han
26 December 2013 | Thailand, Pattaya
Heerlijk uitgeslapen tot een uur of 8. Helemaal geen jetlag, maar dat heeft iets met de reisrichting maken herinner ik me. Rustig koffie, laptopje een beetje kietelen. Daarna met Henrich, mijn gastheer, naar de stad om wat zaken voor hem te regelen. Ik blijf er om later terug te wandelen. Leuk gewandeld, heel veel kraampjes langs het strand en een aantal shopping malls. Ik kom terecht in Ripley's Museum (believe it or not?). Het is de samenvatting van een leuke verzameling gekke feiten en artefacten uit het begin van de vorige eeuw. www.ripleysthailand.com
Ik neem een brommer terug naar "huis" omdat ik de korte weg niet weet en de lange te lang vind om te lopen. Kost Bt100, maar scheelt een boel km's.
Henrich blijkt vanavond bezoek te krijgen, dus ik mag voor mezelf zorgen en kan hem niet uitnodigen voor een maaltijd. We drinken samen wat, ik neem een douche en ben weer weg. Nu weet ik de korte weg naar beneden en ik ben in 20 minuten in Walking Street, de bar-straat van Pattaya, waar het allemaal gebeurt. Ik loop hem op en neer, bijna doof van alle "hey you sir, welcoooooome". Het is heerlijk om mensjes te kijken. Alle vooroordelen komen hier uit. Het sterft er van de Russen, in de warenhuizen zijn zelfs Russische index-borden. Op straat lopen de oude buikmannen met de bloempjes van 20 op weg naar geen idee. Ik zit op een terras naar de menigte te kijken, drink een biertje en eet Pad Thai. Henrich stuurt een sms dat de kust veilig is en ik wandel weer rustig naar huis. E-mails doen, de sociale dingen doen, de foto's, en even een verslagje. Ik mag zo plat:)
Ik neem een brommer terug naar "huis" omdat ik de korte weg niet weet en de lange te lang vind om te lopen. Kost Bt100, maar scheelt een boel km's.
Henrich blijkt vanavond bezoek te krijgen, dus ik mag voor mezelf zorgen en kan hem niet uitnodigen voor een maaltijd. We drinken samen wat, ik neem een douche en ben weer weg. Nu weet ik de korte weg naar beneden en ik ben in 20 minuten in Walking Street, de bar-straat van Pattaya, waar het allemaal gebeurt. Ik loop hem op en neer, bijna doof van alle "hey you sir, welcoooooome". Het is heerlijk om mensjes te kijken. Alle vooroordelen komen hier uit. Het sterft er van de Russen, in de warenhuizen zijn zelfs Russische index-borden. Op straat lopen de oude buikmannen met de bloempjes van 20 op weg naar geen idee. Ik zit op een terras naar de menigte te kijken, drink een biertje en eet Pad Thai. Henrich stuurt een sms dat de kust veilig is en ik wandel weer rustig naar huis. E-mails doen, de sociale dingen doen, de foto's, en even een verslagje. Ik mag zo plat:)
-
27 December 2013 - 07:23
Dion:
heel veel plezier weer en leuk om wer te volgen
xxx -
27 December 2013 - 19:10
Dian :
Vanmorgen liep ik buiten met een plu die bijna uit mijn handen werd getrokken door onverwachte rukwinden. Vloekend en wel, nat van de regen kwam ik op het station. Koud, koud, koud. Maar ik was wakker tergen de tijd dat ik op het donkere natte winderige station kwam. Gelukkig niet veel mensen in de trein, kerstvakantie. Die zelfde weg ging ik later op de dag ook weer terug.Llopen, treintje, treintje, bus, lopen, rukwinden, regen, koud. En dan zeg jij dat je eindelijk plat mag. Je moet je schamen ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
