13 januari 2010

Vanmorgen om 06:15 gaat de wekker. Ook de buren worden daar wakker van, denk ik, want de muren zijn een soort rieten wandje. Nou ja, die moeten tenslotte ook mee, dus dat kan geen kwaad. We ontbijten lekker en staan om 08:00 gepakt en gezakt bij de receptie klaar. We vertrekken voor een behoorlijke rit naar Erawan National Park. Daar gaan we de watervallen bekijken, onze activiteit voor vandaag. Het zijn er zeven boven elkaar, elk gescheiden door 200-500 meter klauteren over rotsen en boomwortels. Bij nummer 3 zouden we goed kunnen zwemmen, maar we gaan, naar later blijkt als enigen van ons groepje, voor nummer 7. Volledig doorweekt van het zweet komen we daar na anderhalf uur ploeteren aan. Het is er een drukte van belang. Die bussen op het parkeerterrein staan er met reden. Hoe hoger we bij de watervallen komen, hoe meer Russen we tegenkomen. Bij nummer 7 zitten er wel 50, in en om het water. We kruipen er bij. Visjes knabbelen aan je benen en voeten. Deze zijn wat groter dan de Happy Feet vissen die je hier en daar in bakken tegenkomt. Ze knabbelen echt. Omdat we in totaal 3 uur hebben om hier rond te struinen kunnen we niet al te lang in het heerlijk frisse water blijven. We trekken onze doorweekte kleding weer aan en zijn in een uur beneden, precies op tijd. Hierna rijden we anderhalf uur naar dezelfde plek als eergisteren, waar we op een groot vlot op de rivier weer lekker eten. Daarna hebben we nog 2,5 uur te gaan naar Bangkok, waar we om 17:30 aankomen. Om 18:00 vertrekt ons busje naar het station en we voelen ons kompleet plakkerig en niet echt fris. We besluiten om met een fris hemd in een tasje gewoon naar boven te gaan en het zwembad te gebruiken om even op te frissen. Dat lucht op, letterlijk en figuurlijk. Voor de handdoeken geven we uiteraard even een valse naam op, dat maakt niet uit. In de twee weken dat ik daar heb betaald heb ik het bad nooit gebruikt. We zijn om 18:00 redelijk opgefrist weer beneden en rijden met het busje en de "twee rokers" naar het station. Ondanks de moordende drukte doet de chauffeur dat in een half uurtje. "De rokers" is zo'n naam die je een stel geeft als identificatie. Zo waren er ook "de oudjes" en anderen. In het station laden we eerst de bagage in de trein, wagon 8, stoel 29 en 30. Vervolgens gaan de hij-roker en ik nog even boodschappen doen in een supermarktje in het station, we hebben nog een uur om lekkere dingen in te slaan. Ongeveer op tijd, om 19:40, vertrekken we. In de trein klap ik de laptop open om een verhaaltje te tikken en even de e-mail te lezen. Da's wel erg luxe hoor, in een rijdende trein in Azië online gaan. Ik ben wel blij met mijn gsm-dongel. We bestellen avondeten en kiezen een ontbijt. De zitplaatsen worden na 21:00 omgetoverd tot twee bedden boven elkaar. Tot die tijd hebben we nog ons (eet)tafeltje en heb ik mooi de gelegenheid dit verslag te plaatsen.